به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: هرچند در کشور ما تقریبا انبوه خودروها با سوختهای فسیلی مانند بنزین یا گازوئیل تردد میکنند، اما در خارج از مرزها و کشورهای پیشرفته جهان، تقاضا برای خودروهای برقی با کمترین آلایندگی هر روز بیشتر میشود. براساس یک موافقتنامه جدید که از دو روز پیش خبرساز شده تولید و فروش خودروهای بنزینی و گازوئیلی تا سال ۲۰۳۵ در اتحادیه اروپا با هدف کاهش ۱۰۰ درصدی انتشار دی اکسید کربن ممنوع میشود. براساس این توافق نامه، از حدود ۱۳ سال آینده هیچ خودروی جدیدی با موتور احتراقی در هیچ کدام از ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا به فروش نمیرسد. این تصمیم تاریخی اتحادیه اروپا برای کاهش انتشار آلودگی در حالی است که در بیشتر کشورهای آسیایی و آفریقایی همچنان برنامه قابل توجهی برای کاهش یا ممنوعیت خودروهای آلاینده وجود ندارد و کاهش مصرف سوختهای فسیلی و انتشار آلودگی در هوا، کمک همه کشورها و یک تصمیم جمعی یکپارچه را میطلبد.
نروژ مهلت ۲۰۲۵ را برای این منظور تعیین کرده است. جالب است بدانید که خودروهای تمام برقی اکنون حدود ۶۰ درصد از فروش ماهانه در نروژ را تشکیل میدهند.
حدود دوسال پیش بود که فرماندار کالیفرنیا اعلام کرد که این ایالت فروش خودروهای سواری و کامیونهای جدید بنزینی را از سال ۲۰۳۵ ممنوع خواهد کرد. اوایل سال ۱۴۰۰ هم خبر رسید که مجلس و سنا در ایالت واشنگتن به اصلاحیه لایحهای با عنوان Clean Cars ۲۰۳۰ رأی داده اند که از سال ۲۰۳۰ خودروهای الکتریکی تنها انتخاب خریداران خواهد بود.
تیر سال گذشته بود نخست وزیر کانادا در بیانیهای اعلام کرد از سال ۲۰۳۵، فروش خودروها و کامیونهایی ممنوع خواهد بود که از سوختهای بنزین و گازوئیل استفاده میکنند.
چین که بزرگترین بازار خودروی جهان است، در سال ۲۰۱۷ بررسی ممنوعیت تولید و فروش خودروهایی را که از سوختهای فسیلی استفاده میکنند آغاز کرد، اما اعلام نکرده که چه زمانی این ممنوعیت را وضع میکند. در گزارشهای رسانه آمده است که چینیها تلاش میکنند که ظرف ۱۵ سال آینده فقط نیمی از خودروها با انرژی یا سوخت غیر از بنزین حرکت خواهند کرد.
یکی از جنجالیترین و پرحاشیهترین خودروهای برقی که نام ایرانی را یدک میکشید، Aryana ۷۹۲ بود. خودرویی که ویژگیهای زیادی برای آن بیان شده بود، اما سازمان محیطزیست اعلام کرده که نامهها و مستندات منتشرشده از این خودرو جعلی بوده است.
آخر دهه ۸۰ بود که به همت دانشگاه خواجه نصیر خودروی برقی موسوم به قاصدک نصیر معرفی شد که از چراغهای تیبا و پراید ۱۱۱ برای چراغهای جلو و عقب آن استفاده شده بود و حاشیههایی به همراه داشت. این خودرو هم کم کم بدون انتشار خبر خاصی به فراموشی سپرده شد.
این خودرو در اواسط دهه ۹۰ شمسی یکی از جدیترین گزینهها به حساب میآمد و سرانجام همان طور که شاهد بودیم توانست به اولین خودروی برقی ایرانی تبدیل شود که مجوز حضور در خیابان را کسب کرده است، اما قیمت بالای ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیونی برای یک خودروی کوچک دونفره باعث شده تا اگر این خودرو را به صورت گسترده هم بفروشند کسی سراغ آن نرود.
در طول چهار سال گذشته از سه خودرو مثل ساینا، رانا و تارای برقی نام برده شده، اما جالب این جاست که تولید خودروی ساینا به طور کلی متوقف شد بدون آن که خبری از تولید نمونه برقی آن منتشر شود. هنوز از سرنوشت رانا و تارای برقی خبری در دست نیست.
میزان استفاده از خودروهای با سوخت غیرفسیلی در کشورما چگونه است؟ چرا هنوز میزان زیادی از تردد ایرانی با بنزین و دیزل است؟ برای پیگیری این موضوع به سراغ نایب رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس رفتیم. «علی اکبر کریمی» میگوید: «یکی از عوامل موثر در توسعه تولید و مصرف خودروهای غیر فسیلی قیمت سوخت است. هرقدر که ما شاهد افزایش قیمت سوخت فسیلی باشیم پروژه تولید و مصرف خودروهای برقی بیشتر اقتصادی میشود. در کشورهای مختلف هم ما شاهد افزایش قیمت سوختهای فسیلی بوده ایم که آنها به این سمت حرکت کرده اند، ولی در کشور ما یارانههای گسترده برای قیمت سوخت باعث میشود که عملا تولید و مصرف خودروی برقی به صرفه نباشد. باید برای جبران این موضوع سیاستهای تشویقی اندیشیده شود و با واقعی شدن قیمت سوخت در کشور هم تعادل اقتصادی برای سوخت فسیلی و غیر فسیلی به وجود بیاید.»